Grażyna Sawicka ( 1947 – 2023)
„Zostawiajmy po sobie dobre imię
i trwałą pamięć wśród ludzi,
aby życie nasze
nie przeszło nadaremnie”
(Leonardo da Vinci)
22 lutego 2023 roku odeszła od nas do wieczności, ale we wdzięcznej pamięci nauczycieli i współpracowników pozostanie na zawsze. Zapracowała na to swoją otwartą osobowością, pełną optymizmu życiową postawą, umiejętnością bycia dobrym przełożonym, pedagogiem, opoką dla innych. Była nauczycielem bibliotekarzem. Kochała swój zawód. Kochała życie. Była człowiekiem bardzo pogodnym, o niesamowitym poczuciu humoru. Swoich pracowników traktowała jak bliską rodzinę. Potrafiła jednoczyć ludzi we wspólnym działaniu. Posiadała również niebywałą umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Dla Biblioteki Pedagogicznej zrobiła tak wiele, służąc jej 26 lat. Doceniania także przez władze zwierzchnie, uhonorowana za długoletnią pracę wieloma nagrodami i odznaczeniami.
Placówka przez wiele lat nie posiadała własnego budynku, zajmując lokale w różnych placówkach oświatowych i publicznych Sieradza. W 1986 roku władze miasta przekazały Bibliotece Pedagogicznej barak na osiedlu Jaworowym. Budynek został zaadaptowany do potrzeb biblioteki, ale ciasnota pomieszczeń i brak jednolitej powierzchni magazynowej spowodowała podjęcie starań o rozbudowę budynku.
W 1994 roku sieradzkie Kuratorium Oświaty wydało zgodę na powiększenie biblioteki. Rozbudowę podjęto w 1997 roku, a ukończono, pokonując liczne przeszkody w 2005 roku.
Dbała bardzo o swoją kadrę pedagogiczną. Koleżeńską atmosferę, wzajemną życzliwość, tolerancję ceniła najbardziej. Kiedy była już na emeryturze lubiła odwiedzać swoją bibliotekę, spotykać się z nauczycielami, z którymi pracowała, zawsze uśmiechnięta, radosna, z pozytywnym nastawieniem do świata. Taką ją zapamiętamy.
Odszedł człowiek dla nas niezmiernie ważny, niepospolity, wyjątkowy, ze wszech miar godny pamięci… teraz pozostały nam tylko wspomnienia chwil, które nam poświęcił…